Prosimy Was bracia, upominajcie niekarnych, pocieszajcie małodusznych, przygarniajcie słabych, a dla wszystkich bądzcie cierpliwi. Baczcie, aby nikt nie odpłacał złem za zło, lecz zawsze usiłujcie czynić dobrze sobie nawzajem i wszystkim..

Zawsze się radujcie, nieustannie się módlcie. W każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem Was. Ducha nie gaście, proroctwa nie lekceważcie. Wszystko badajcie, a co szlachetne - zachowujcie. Unikajcie wszelkiego rodzaju zła.

Sam zaś Bóg pokoju niech uświęca Was całych, aby nietknięty duch Wasz, dusza i ciało bez zarzutu zachowały się na przyjście Pana naszego, Jezusa Chrystusa...

Św. Paweł z Tarsu, apostoł

Musimy liczyć się z wkraczaniem Ducha świętego i nie wolno nam oczekiwać wszystkiego tylko od naszego rozumu. Ta ingerencja DUCHA odbywa się na wiele sposobów, także poprzez aniołów i świętych, a przede wszystkim poprzez objawienia Matki Bożej, która, używając słów Synodu: "dla pielgrzymującego Ludu Bożego jest znakiem pewnej nadziei i pocieszenia, poprzedzającym nadejście Dnia Pańskiego"

JE Rudolf Graber, biskup Regensburg

W latach 1945-1959 objawiała się Maryja w Amsterdamie pewnej prostej kobiecie Idzie Peerdeman i przekazała jej 56 Orędzi. 11 lutego 1951 r. przedstawiła się jej pod swoim nowym tytułem: "Jestem Panią, Maryją, Matką Wszystkich Narodów. (...) Przychodzę właśnie dzisiaj, aby powiedzieć ci, że taką chcę być. Ludzie wszystkich krajów po- winni być przecież jednością" (11.02.1951).
Tytuł ten wyraża Jej uniwersalne posłanie, dotyczące wszystkich narodów świata: "Pani Wszystkich Narodów chce być zaniesiona do wszystkich, kimkolwiek by oni nie byli. Dlatego otrzymała ten tytuł od Swojego Pana i Mistrza" (31.12.1951).
Ze względu na ten tytuł Pani daje obietnicę: "Ona, pod tym tytułem, uratuje świat" (20.03.1953).
31 maja 1996 r. biskupi holenderscy wydali oficjalne oświadczenie, w którym zezwolili na publiczne oddawanie czci Maryi pod Jej nowym ty- tułem: "Pani Wszystkich Narodów", a 31 maja 2002 r. ordynariusz miej- sca JE biskup J.M. Punt uznał Objawienia Amsterdamskie za nadprzy- rodzone

Publikując objawienia Najświętszej Maryji Panny, Matki Chrystusa jako PANI WSZYSTKICH NARODÓW trzymamy się nauki Świętego Kościoła Powszechnego. Czynimy to dzięki zezwoleniu na ich rozpowszechnianie, jakie wprowadził w roku 1966 Papież Paweł VI. Do chwili śmierci Idy Peerdeman, mimo prześladowań, szerzył się na świecie kult Matki Bożej jako Pani wszystkich narodów, rozpowszechniono też setki tysięcy Jej wizerunków oraz modlitwy podyktowanej wizjonerce. Zarówno wizerunek jak i sama modlitwa wszędzie, gdzie były publikowane, otrzymywały imprimatur, czyli zgodę na druk ze strony władz kościelnych. Obecnie uznano, że doświadczenia wizjonerki, w tym orędzia, mają nadprzyrodzone pochodzenie. Objawienie przyniesione przez Chrystusa pisze Kosciol z wielkiej litery. Czyni tak dla odroznienia Bozego Objawienia od licznych, majacych miejsce w historii, objawien Jezusa, Maryi i swietych. W pierwszym przypadku, zgodnie z terminem lacinskim "revelatio", mamy do czynienia z odkrywaniem i odslanianiem prawdy, w drugim zas - "apparitio" - ze stawieniem sie do pelnienia jakiegos obowiazku.. Jesli wiec mowimy, ze Maryja objawila sie dzieciom w Fatimie, to stawila sie w tym konkretnym miejscu i czasie po to, aby wypelnic jakies zadanie zlecone Jej przez Boga. Objawienia Maryjne (odrozniane od Objawienia Bozego przymiotnikiem "prywatne") wskazuja wiec na stawienie sie Wyslanniczki z Niebios, ktora nie przynosi zadnego nowego objawienia, lecz przypomina Objawienie, jakie Bog przekazal nam w Jezusie Chrystusie. Maryja jest Sluzebnica Boga i nie mozemy rozumiec Jej objawien inaczej, jak poslugi na rzecz Ewangelii Jej Syna. Objawienia prywatne nie wnosza nic nowego do tego, co Bog powiedzial nam w Jezusie Chrystusie. Kryterium ich prawdziwosci jest calkowita zgodnosc z Objawieniem. Krytyczna ocena objawien przez Kosciol sprawia, ze nie wszystkie uznane sa za wiarygodne. Kosciol jest bardzo ostrozny w ocenie wszelkich nadprzyrodzonych zjawisk, jednak potwierdza swym autorytetem prawdziwosc niektorych objawien i zaprasza wiernych do wsluchania sie w zawarte w nich oredzie.

Nie trzeba myśleć, że objawienia maryjne są wyjątkowo rzadkie : Maryja jest matką bardzo bliską swoich dzieci, którą dał nam Chrystus i Ona naprawdę zajmuje się każdym z nas, nawet wtedy gdy nam się nie objawia. Często zadajemy sobie pytanie, dlaczego Bóg wysyła prawie zawsze Matkę Bożą i bardzo rzadko innych świętych … Słyszy się również niesłuszny zarzut, że Bóg jest przesadnie skupiony na Maryi (mariolatria). Wytłumaczenie tego pytania należy szukać w niezastąpionej, wyjątkowej i cudownej roli jaką Pan Bóg powierzył swojej Matce w ekonomii zbawienia. Maryja jest Tą, którą dał nam Chrystus i Ona jest również Tą, która nas prowadzi do Niego ! Ona wypełnia tę rolę bardzo aktywnie, szczególnie poprzez swe objawienia : eksperci 42-go Tygodnia Maryjnego w Saragosie w 1986 r., naliczyli co najmniej 21000 objawień maryjnych od roku 1000, nawet jeżeli Kościół oficjalnie uwierzytelnił tylko niewiele. Na przestrzeni tylko XX-go wieku, naliczono prawie 400 ukazań maryjnych (rzekomych), i 200 w okresie od 1944r. do 1993 r.
Większości z nich towarzyszą znaki i zadziwiające cuda, które są jakby podpisem Boga na znak, że dzieła te są autentyczne. W 7-u z nich, biskup miejscowy uznał oficjalnie, nadprzyrodzony charakter tych faktów :
+ Fatima (1917 Portugalia),
+ Beauraing (1932 Belgia),
+ Banneux (1933 Belgia),
+ Amsterdam (1951 Holandia),
+ Akita (1973 Japonia),
+ Syracuse (1953 Włochy),
+ Betania (1976 Wenezuela),
+ Kibeho (1981 Rwanda).
Do których trzeba dodać :
+ Zeitoun (1968 Egipt),
+ Shoubra (1983 Egipt),
które są uznane za autentyczne przez Kościół koptyjski.

W 18-tu przypadkach, biskup miejscowy, niezależnie od oceny dotyczącej charakteru nadprzyrodzonego tych faktów zezwolił na odprawianie kultu w miejscach objawień. 79 przypadków zostało zakwalifikowanych negatywnie lub nie otrzymało jeszcze oceny, ale w większości ukazań, Kościół nie przejawia potrzeby wypowiadania się szybko i oficjalnie, jeżeli modlitwy i kult, które się rozwijają wokół tych ewenementów, pozostają praktykami wiary świętej.

Zasadniczą sprawą jest w efekcie opieka pastoralna, która towarzyszy objawieniom, pozwalająca rozwinąć się w pełni ziarnom zasianym przez Matkę Bożą, aby ziarno to nie pozostało pomieszane z plewami, dla wydania takich owoców, jakie Niebo oczekuje poprzez Jej inerwencję...